WIŚNIA TURGIENIEWSKA

Wiśnia Turgieniewska to rosyjska odmiana o plenności porównywanej z powszechnie znaną Wiśnią Łutówką. Jednak to właśnie Wiśnia Turgieniewska ma znacznie smaczniejsze owoce, więc sprawdzi się nie tylko w przetworach, ale również można ją spożywać na surowo.

Do niewątpliwych zalet tej odmiany można zaliczyć małą podatność na choroby i mrozoodporność, więc na pewno przypadnie do gustu osobom prowadzącym sady towarowe, ale nie tylko. Wiśnia Turgieniewska sprawdzi się także w przydomowym ogrodzie, czy na działce. 

Charakterystyka drzewa

Drzewo owoce rośnie średnio silnie, tworząc wyniosłą, luźną koronę z wyraźnie wyodrębnionym przewodnikiem. Pędy ma silne z dużą ilością krótkopędów, a docelowo Wiśnia Turgieniewska może dorastać do około 3,5 m wysokości.

Kwitnienie przypada w połowie maja i wtedy drzewo pokrywa się pięknymi kwiatami. W okres owocowania Wiśnia Turgieniewska wchodzi w trzecim lub czwartym roku po posadzeniu. Jest plenna, coroczna, a dojrzałość zbiorcza owoców przypada na połowę lipca.

W sprzedaży pojawiają się drzewka owocowe z odkrytymi korzeniami. Można je nabyć wiosną lub jesienią, ale warto pamiętać, że bezpośrednio po zakupie, powinny znaleźć się w glebie.

Owoc

Owoce Wiśni Turgieniewska są średniej wielkości, zazwyczaj o masie około pięciu lub sześciu gramów. W kształcie nieco wydłużone o ciemnoczerwonej skórce. Miąższ jest również ciemnoczerwony, soczysty, słodko-kwaskowaty, bardzo smaczny.

Pestka mała, łatwo odchodząca od miąższu. Owoce tej odmiany świetnie smakują bezpośrednio po zerwaniu z drzewa, ale można też dodawać je do różnego typu deserów, ciast i potraw.

Na pewno sprawdzą się także w przetworach, zwłaszcza przy produkcji dżemów, kompotów i soków.

Uprawa

Wiśnia Turgieniewska dobrze czuje się na ciepłym i słonecznym stanowisku, najlepiej osłoniętym od silnych wiatrów. Gleba powinna być żyzna, próchnicza, bogata w składniki odżywcze. Wiśnia Turgieniewska nie lubi gleb podmokłych, zimnych i zlewnych, a jeśli zostanie przez nas na takiej umieszczona, to może chorować.

Posadzenie na słabych i piaszczystych glebach również nie jest dobrym pomysłem, ponieważ będzie zrzucać zawiązki owoców, a te, które się pojawią, będą drobniejsze i gorszej jakości. Wiśnia Turgieniewska dobrze znosi mrozy, ale jeśli zostanie posadzona jesienią, to lepiej ją zabezpieczyć na zimę.

Nie jest też podatna na choroby, o ile dobrze wybierzemy stanowisko. W uprawie tej odmiany ważne jest też regularne przycinanie. Pierwsze cięcie należy wykonać wiosną, nawet po bezpośrednim posadzeniu, a zabieg powinien opierać się na skróceniu gałęzi o 1/3 i obcięciu przewodnika około 40 cm ponad ostatnim pędem.

Jeśli do nasadzenia doszło jesienią, to z pierwszym cięciem trzeba poczekać do najbliższej wiosny. W kolejnych latach, po zbiorach, trzeba też wykonywać cięcie prześwietlające, które polega na wycinaniu pędów krzyżujących się, rosnących do środka korony, jak również tych starych i chorych.

Zapylacze

Wiśnia Turgieniewska jest samopylna.