Wiśnia Kelleris 16 to duńska odmiana, która została pozyskana ze swobodnego zapylenia Wiśni Ostheimska z Czereśnią Marchijska. W Polsce cieszy się sporą popularnością, ponieważ plonuje corocznie obficie i daje smaczne owoce. Choć jest w szczególności polecana do sadów towarowych, to na pewno sprawdzi się również w przydomowych ogrodach i na działce.
Charakterystyka drzewa
Drzewko owocowe rośnie silnie, tworząc gęstą, odwrotnie stożkowatą koronę. Dorasta do około czterech metrów wysokości. Kwitnienie rozpoczyna średnio wcześnie, ale trwa dość długo. Plonuje równo, co roku, bardzo obficie, a dojrzałość zbiorcza przypada na połowę lipca.
Na pierwszy zbiór trzeba jednak trochę poczekać, ponieważ Wiśnia Kelleris owocuje najczęściej w trzecim roku od posadzenia. Drzewka owocowe z odkrytymi korzeniami można nabyć wiosną i jesienią, a bezpośrednio po zakupie zaleca się ich umieszczenie w gruncie.
Owoc
Owoce Wiśni Kelleris są najczęściej średniej wielkości, a waga pojedynczej jednostki wynosi około pięciu gramów. Kształt mają szerokojajowaty, nieco wydłużony. Skórka owocu jest silnie błyszcząca, ciemnobordowa.
Miąższ ciemnoczerwony, aromatyczny, soczysty i słodko-kwaskowy. Owoce można jeść bezpośrednio po zerwaniu lub wykorzystać je do deserów, ciast, czy innych potraw. Sprawdzą się również w produkcji dżemów, soków, konfitur, czy różnego typu nalewek.
Uprawa
Wiśnia Kelleris preferuje ciepłe i słoneczne stanowiska, ale w półcieniu także się przyjmie. Gleba powinna być piaszczysto-gliniasta o odczynie pH 6,7-7,1, bogata w wapń lub odżywiana tym pierwiastkiem. Wiśnia Kelleris nie lubi za to gleb ciężkich i mokrych, więc lepiej takich się wystrzegać.
Jest to odmiana, która dobrze znosi mrozy, ale przez pierwsze lata lepiej zabezpieczać drzewka na zimę. Warto też stosować opryski chroniące przed chorobami grzybowymi i bakteriami. W szczególności trzeba uważać na raka i moniliozę.
Dodatkowo, Wiśnia Kelleris wymaga regularnego przycinania, a pierwszy zabieg powinno się wykonać wiosną, nawet po bezpośrednim posadzeniu. Jeśli drzewko zostało umieszczone w gruncie jesienią, to z takim zabiegiem trzeba poczekać do najbliższej wiosny i powinien opierać się na usunięciu gałęzi rosnących bardzo nisko, skróceniu pozostałych i przewodnika.
W kolejnych latach trzeba usuwać pędy rosnące do wewnątrz, jak również te, które utrudniają formowanie korony. Warto także mieć na uwadze, że Wiśnia Kelleris owocuje jednakowo na długopędach i krótkopędach, więc bez potrzeby nie powinno się ich usuwać.
Zapylacze
Wiśnia Kelleris jest samopłodna, więc do dobrego owocowania nie wymaga obecności innych odmian, które kwitną w podobnym czasie.
