Grusza Margarita to jesienna odmiana o oryginalnej nazwie Marguerite Marillat. Pochodzi z Francji, gdzie została wyselekcjonowana w 1870 roku. W Polsce niegdyś zalecano ją do sadów towarowych, lecz wielu sadowników wyszło z jej uprawy, ponieważ Grusza Margarita daje bardzo duże owoce.
Od ich ciężaru uginały i łamały się gałązki, a od silnych wiatrów spadały na ziemię. Nie warto z niej jednak rezygnować, ponieważ cechuje ją dobra odporność na choroby i mróz. W dodatku Grusza Margarita daje smaczne owoce, więc z pewnością warto pomyśleć o posadzeniu drzewa w swoim przydomowym ogrodzie, czy nawet na działce.
Charakterystyka drzewa
Drzewo owocowe początkowo rośnie silnie, a później raczej słabo i w dużej mierze wzrost zależy od tego, na jakiej podkładce jest szczepione. Najczęściej osiąga około 4-5 metrów wysokości. Grusza Margarita koronę ma stożkowatą, dość luźną i regularną, z pędami wzniesionymi i łatwo pokrywającymi się krótkopędami.
Drzewo kwitnie wczesną wiosną i wtedy gałązki pokrywają się białymi kwiatami. W okres owocowania wchodzi wcześnie. Owocuje przeważnie regularnie, dość obficie. Okres zbiorczy owoców przypada na początek września.
Owoc
Grusza Margarita rodzi duże lub bardzo duże owoce, nawet do około 900 gramów. Kształt mają nieregularny, stożkowaty. Skórka początkowo barwi się na zielono, w pełni dojrzałości staje się żółta i ma rdzawe piegi. Miąższ jest białożółty, dość delikatny, winno-słodki, bardzo soczysty, aromatyczny i smaczny.
Owoce można przeznaczyć bezpośrednio do konsumpcji, dodawać do deserów, ciast i różnych potraw. Sprawdzą się także w przetwórstwie, w tym na przykład przy wyrobie kompotów, dżemów, czy musów.
Uprawa
Grusza Margarita najlepiej czuje się na stanowisku ciepłym i słonecznym, ale też osłoniętym od wiatru. Gleba powinna być żyzna, lekko kwaśna z pH 6,2-6,7. Drzewo jest średnio odporne na mróz i choroby, w tym na parcha.
Z racji tego, że Grusza Margarita rodzi bardzo duże owoce, to może wymagać podpór, ponieważ tylko w ten sposób gałązki nie będą się łamały pod ich ciężarem. Poza tym trzeba też pamiętać o regularnym przycinaniu.
Pierwsze cięcie wykonujemy najbliższej wiosny, nawet po posadzeniu. Jeśli nasadzenia dokonujemy jesienią, to z cięciem czekamy do najbliższej wiosny. Sam zabieg powinien opierać się na skróceniu przewodnika o 1/2 i pędów bocznych o 1/3. Z kolei pędy poniżej 50 cm trzeba wyciąć.
W kolejnych latach trzeba wykonywać cięcie prześwietlające, które polega na usuwaniu pędów krzyżujących się, rosnących do środka korony, czy zwisające. Dodatkowo trzeba też usuwać pędy uszkodzone, suche i chore.
Zapylacze
Grusza Margarita do dobrego owocowania wymaga obecności innej odmiany gruszy, która kwitnie w podobnym terminie. W roli zapylacza dobrze sprawdzi się Grusza Konferencja, Bonkreta Williamsa, czy Carola.