Grusza Paryżanka to stara odmiana o francuskim pochodzeniu, która została wyselekcjonowana w 1983 roku. Drzewo wykazuje dość dobrą odporność na choroby, w tym na parcha, więc z jego uprawą poradzą sobie nie tylko doświadczeni sadownicy, ale także amatorzy.
Dlatego Grusza Paryżanka rekomendowana jest do sadów towarowych, przydomowych ogrodów oraz na działki.
Charakterystyka drzewa
Drzewo Gruszy Paryżanka w pierwszych latach od posadzenia rośnie silnie lub średnio silnie. Koronę tworzy wzniesioną o smukło-stożkowatym kształcie ze zwisającymi gałęziami. Ma ona też tendencję do szybkiego zagęszczania się.
Z biegiem czasu tempo wzrostu znacząco spada, ale za to drzewo bardzo obficie plonuje. Rodzi też dużą ilość krótkopędów na rozgałęzianiach drugiego rzędu. W okres owocowania wchodzi dość wcześnie, bo najczęściej w drugim lub trzecim roku od posadzenia.
Plonuje obficie, każdego roku o podobnej wielkości. Dojrzałość zbiorcza owoców przypada na drugą połowę października.
Owoc
Grusza Paryżanka rodzi duże lub średnio duże owoce o pojedynczej masie w granicach 150-220 gramów. Kształt mają jajowaty, skórkę szorstką, ciemno zieloną, która obmywa się wyraźnym ordzawieniem od strony kielicha i licznymi przetchlinkami.
Miąższ jest biały lub żółto-białawy, średnio soczysty, początkowo przyjmujący drobnoziarnistą strukturę, ale w pełnej dojrzałości zmienia konsystencję na masłową. Gruszki w smaku są pyszne, z wyczuwalnym aromatem słodko-winnym.
Owoce można spożywać na surowo, dodawać do rozmaitych deserów, ciast i potraw. Wyjdą z nich też dobre kompoty, dżemy, soki, czy inne przetwory.
Uprawa
Grusza Paryżanka preferuje ciepłe i słoneczne stanowiska. Gleba pod uprawę drzewa powinna być żyzna, bogata w składniki odżywcze, umiarkowanie wilgotna i wykazywać obojętny odczyn kwasowości, który oscyluje w granicach 6,6-7,2 pH.
Grusza Paryżanka pozostaje mało podatna na większość chorób, ale wykazuje wrażliwość na niskie temperatury, więc warto zapewnić jej prawidłowe zabezpieczenia na zimę. W uprawie tej odmiany gruszy liczy się także regularne przycinanie, a pierwszy zabieg powinno się wykonać wiosną, nawet po posadzeniu.
Jeśli sadzonka została umieszczona w gruncie jesienią, to z pierwszym cięciem trzeba poczekać do najbliższej wiosny i powinno opierać się na skróceniu przewodnika i gałęzi.
W kolejnych latach trzeba wykonywać też cięcie prześwietlające, które polega na usuwaniu pędów rosnących do środka korony, krzyżujących się lub konkurujących z przewodnikiem. Ponadto trzeba też usuwać stare pędy, chore i uschnięte.
Rany powstałe w wyniku przycinania warto zabezpieczać maścią ogrodniczą, a sam zabieg zawsze wykonywać w pogodne dni.
Zapylacze
Grusza Paryżanka nie jest samopylna, więc wymaga posadzenia innej odmiany, która kwitnie w podobnym czasie. Na pewno dobrym wyborem będzie Grusza Faworytka, Lipcówka Kolorowa, Bonkreta Williamsa, Bera Boska, Klapsa oraz Konferencja.
