Brzoskwinia Rakoniewicka to polska odmiana, która powstała z wysiewu nasion w latach czterdziestych XX wieku. Cechuje ją bardzo dobra odporność na mrozy, szkodniki i choroby. Z powodzeniem nadaje się na wszystkie regiony naszego kraju. Będzie świetnym wyborem do przydomowego ogrodu, czy na działkę.
Warto także wspomnieć, że nasiona Brzoskwini Rakoniewickiej stosowane są jako podkładka do szczepienia wielu innych odmian szlacheckich.
Charakterystyka drzewa
Drzewo owocowe rośnie silnie lub nawet bardzo silnie, osiągając docelowo około 4-5 metrów wysokości. Koronę tworzy rozłożystą, dość mocno zagęszczoną. Brzoskwinia Rakoniewicka kwitnie dość późno, pokrywając gałązki różowymi kwiatami.
Drzewo w okres owocowania wchodzi średnio wcześnie, bo zwykle w 3-5 roku od posadzenia. W sprzyjających warunkach jednak można przyśpieszyć pierwsze owocowanie, a więc warto przykuć więcej uwagi do wyboru stanowiska, czy nawet do nawożenia.
Brzoskwinia Rakoniewicka plonuje średnio obficie, corocznie. Dojrzałość zbiorcza owoców przypada na połowę września.
Owoc
Brzoskwinia Rakoniewicka rodzi średniej wielkości lub duże owoce, które po wcześniejszym przerzedzeniu zawiązków mogą osiągnąć nawet 100-120 gramów. Kształt zazwyczaj mają okrągły, nieregularny, z pofałdowaną powierzchnią.
Skórka owoców jest zielono-kremowa, obmyta ciemnoczerwonym rumieńcem, silnie omszona. Miąższ jest kremowy, przy pestce może być zaczerwieniony, w smaku słodko-kwaśny, soczysty, pyszny. Pestka dobrze odchodzi u dojrzałych owoców. Dobrze smakują jedzone na surowo i warto po nie sięgać w tej postaci, ponieważ są cennym źródłem składników odżywczych i witamin.
Poza tym, owoce można dodawać do deserów, ciast i różnych potraw. Sprawdzą się też w przetwórstwie, zwłaszcza przy produkcji dżemów, galaretek, czy kompotów.
Uprawa
Odmiana dobrze czuje na ciepłym i słonecznym stanowisku, osłoniętym od wiatru. Gleba powinna być piaszczysto-gliniasta, najlepiej żyzna i próchnicza, ponieważ wtedy owocuje lepiej. Słabe ziemie najlepiej wymienić w całości lub częściowo zmieszać z lepszymi.
Brzoskwinia Rakoniewicka dobrze sobie radzi w mroźne dni, ale w pierwszym roku po posadzeniu lepiej zabezpieczyć drzewko na zimę. Nie jest też podatna na choroby, w tym na przykład na kędzierzawość liści. Dzięki temu z jej uprawą poradzą sobie nie tylko doświadczeni sadownicy, ale też amatorzy.
W uprawie Brzoskwini Rakoniewickiej kluczowe znaczenie ma przycinanie drzewa. Pierwsze cięcie wykonuje się wiosną, nawet po bezpośrednim posadzeniu. Jeśli drzewko zostało umieszczone w gruncie jesienią, to z zabiegiem czekamy do najbliższej wiosny i wówczas usuwamy wszystkie gałęzie poniżej 60 cm.
Silne gałązki skracamy o 1/3 ich długości, a górę odcinamy całkowicie do około 120-140 cm. W kolejnych latach usuwam przewodnik i skracamy pędy o 1/3, zaś od trzeciego roku wycinamy gałązki cieńsze od ołówka oraz te, które są zakończone jednym pąkiem liściowym.
Zapylacze
Brzoskwinia Rakoniewicka jest samopylna, więc nie ma potrzeby sadzenia w jej pobliżu zapylacza.