Jabłoń Boiken to odmiana niemiecka, która po raz pierwszy została opisana w 1828 roku. Uprawiana była w wielu krajach, w tym na przykład w Czechosłowacji, NRD, czy na Ukrainie. Powszechnie spotykana jest w okolicach Bremy.
W Polsce również była bardzo popularna i wciąż można zauważyć ją w starych sadach. Ostatnio Jabłoń Boiken jest wypierana przez inne odmiany, a szkoda, ponieważ owocuje bardzo obficie i rodzi smaczne owoce.
W dodatku, odmiana wykazuje wysoką odporność na mróz, więc może być sadzona w dowolnym zakątku Polski. Jabłoń Boiken na pewno sprawdzi się przydomowym ogrodzie, na działce oraz w sadzie towarowym.
Charakterystyka drzewa
Drzewo owocowe rośnie umiarkowanie silnie, tworząc kulistą i raczej luźną koronę. Konary wyrastają praktycznie pod kątek prostym i mają tendencję do ogałacają się w częściach przynasadowych z krótkopędów. Przy obfitym owocowaniu korona staje się bardziej rozłożysta.
Jabłoń Boiken kwitnie w maju, więc podobnie jak większość odmian, wydając na świat biało-różowe kwiaty. W okres owocowania wchodzi raczej wcześnie. Owocuje bardzo obficie, choć ma skłonność do owocowania przemiennego – raz bardzo obficie, raz mniej.
Dojrzałość zbiorcza owoców przypada na październik.
Owoc
Owoce odmiany Boiken są zwykle średniej wielkości lub dość duże. Kształt mają kulisto-stożkowy lub kulisto-spłaszczony, przy kielichu są żebrowane. Skórka owoców jest gładka, stosunkowo gruba, na początku zielona, w pełnej dojrzałości staje się jasnożółta.
Skórkę czasami zdobi delikatny, rozmyty różowy rumieniec. Miąższ jest biały, jędrny, ścisły, kwaskowaty, soczysty. Owoce można spożywać na surowo, ale najlepiej po nie sięgać po odleżeniu w chłodzie, ponieważ wtedy zyskują lepszy smak.
Sprawdzają się dobrze jako dodatek do różnego typu deserów, ciast, czy potraw. Z jabłek można tworzyć też kompoty, dżemy, soki i musy.
Uprawa
Jabłoń Boiken najlepiej sprawdzi się na słonecznym stanowisku, gdzie gleba jest żyzna lub przeciętna, umiarkowanie wilgotna, z odczynem obojętnym lub lekko kwaśnym. Odmiana nie lubi gleb mokrych i ciężkich, więc lepiej się takich wystrzegać.
Jabłoń Boiken jest mrozoodporna, ale swojej odporności nabiera w późniejszych latach, więc młode sadzonki lepiej zabezpieczać na zimę. Rzadko choruje, ale mimo wszystko warto obserwować drzewo i zabezpieczać je przed parchem, mączniakiem, czy chorobami grzybowymi.
Jabłoń Boiken, podobnie jak wiele innych odmian jabłoni, wymaga przycinania. Pierwsze cięcie wykonuje się wiosną, nawet po posadzeniu. Sadząc drzewko jesienią, z cięciem trzeba poczekać do najbliższej wiosny. Wówczas skracamy przewodnik o połowę i pędy boczne o 1/3 ich długości.
Jeśli sadzonka nie jest rozgałęziona, to skracamy przewodnik na wysokości 80 cm. Nieco później cięcie ma na celu prześwietlanie korony, zaś w późniejszych latach odmłodzenie drzewa.
Zapylacze
Jabłoń Boiken jest obcopylna, więc wymaga posadzenia w sąsiedztwie innej odmiany jabłoni, która kwitnie w tym samym czasie. W tym wypadku można brać pod uwagę Papierówkę, Antonówkę Zwykłą, Koksę Pomarańczową, Malinówkę Oberlandzką, Cortland, czy Idared.
