Jabłoń Złota Reneta to stara odmiana, która pochodzi z Francji lub Anglii. Uprawiana jest w wielu różnych krajach, w tym głównie w Niemczech, Austrii, czy we Francji (Andaluzja). W Polsce odmiana cieszyła się popularnością do końca lat sześćdziesiątych ubiegłego stulecia.
Obecnie Jabłoń Złota Reneta zanika w sadach towarowych, ale jest chętnie wybierana do uprawy amatorskiej. Wynika to głównie z wysokiej odporności na choroby, czy tego, że dość dobrze radzi sobie z niskimi temperaturami.
Dzięki temu można śmiało wykorzystać drzewo owocowe w swoim przydomowym ogrodzie lub na działce.
Charakterystyka drzewa
Początkowo drzewo owocowe rośnie silnie, ale później siła wzrostu maleje. Jabłoń Złota Reneta tworzy koronę szeroką i piramidalną, dość szeroką na dole i luźną na górze. Kwitnie średnio późno, pokrywając gałązki biało-różowymi kwiatami. W okres owocowania wchodzi szybko.
Plonuje obficie, ale często co drugi rok. Bardzo często drzewo wymaga przerzedzanie zawiązków. Dojrzałość zbiorcza owoców przypada na połowę września. Drzewka owocowe z odkrytymi korzeniami można nabyć wiosną lub jesienią, a więc wtedy, gdy przypada okres nasadzeń.
Bezpośrednio po zakupie zaleca się umieszczenie sadzonek w gruncie.
Owoc
Jabłoń Złota Reneta rodzi średnie lub duże owoce o średnicy do 8 cm. Kształt mają jajowaty, spłaszczone przy szypułce. Skórka owoców jest cienka, lśniąca, zielonożółta z nieco rozmytym, prążkowanym i matowym rumieńcem w kolorze pomarańczowoczerwonym.
Miąższ jest żółtawy, kwaskowaty, nieco aromatyczny z wyczuwalnym korzennym posmakiem. Owoce tej odmiany jabłoni są smaczne i bogate w cenne składniki mineralne i odżywcze, więc warto je spożywać na surowo. Sprawdzą się też jako składnik deserów, ciast i potraw.
Można robić z nich przetwory, w tym na przykład dżemy, soki lub kompoty.
Uprawa
Jabłoń Złota Reneta najlepiej czuje się na ciepłym i słonecznym stanowisku, choć w lekkim półcieniu także się przyjmie. Ważne, by wybrane miejsce było otwarte i zapewniało lekki przewiew, ponieważ wtedy drzewo rośnie zdrowiej. Nie toleruje zastoisk mrozowych oraz słabych gleb, więc takich lepiej się wystrzegać.
Za to dobrze owocuje na glebach żyznych, przepuszczalnych, o odczynie lekko kwaśnym. Jabłoń Złota Reneta dobrze znosi chłód, ale przed dużymi mrozami wymaga zabezpieczenia. Rzadko zapada na choroby, więc nie wymaga stosowania specjalnych oprysków.
W uprawie kluczowe znaczenie ma przycinanie drzewa, a pierwszy zabieg wykonuje się wiosną, nawet po posadzeniu. Umieszczając sadzonkę w gruncie jesienią, z cięciem czekamy do najbliższej wiosny. Sam zabieg powinien objąć skrócenie przewodnika do około 40 cm ponad ostatnią gałązką i pędów bocznych o 1/3 ich długości.
Drzewko bez rozgałęzienia przycinamy w odległości 80 cm od ziemi. W kolejnych latach trzeba usuwać pędy rosnące do środka korony, do dołu, nachodzące na siebie lub rosnące pionowo. Nie można zapomnieć też o usuwaniu starych, chorych, czy uszkodzonych pędów.
Cięcie należy wykonywać pod koniec lutego, w pogodny dzień, a rany zabezpieczyć maścią ogrodniczą.
Zapylacze
Jabłoń Złota Reneta jest obcopylna, a w roli zapylacza sprawdzi się Jabłoń Golden Delicious, Jonatan, Elstar lub Koksa Pomarańczowa.