JABŁOŃ ANTONÓWKA ZWYKŁA

Jabłoń Antonówka Zwykła to bardzo stara odmiana pochodząca z Rosji, która kiedyś była uprawiana na masową skalę. Obecnie cieszy się mniejszą popularnością, a szkoda, ponieważ cechuje ją wysoka odporność na mróz i choroby.

Dzięki temu nie ma przeciwwskazań do tego, by mogła być uprawiana przez profesjonalistów i amatorów z różnych regionów Polski. Jabłoń Antonówka Zwykła jest odpowiednia do sadu towarowego, na działkę oraz przydomowego ogrodu.

Charakterystyka drzewa

Drzewo owocowe rośnie dość nierównomiernie. W pierwszych latach wzrost jest słaby, ale w każdym roku tempo powoli zaczyna wzrastać. Docelowo Jabłoń Antonówka Zwykła może osiągnąć około 3-4 metrów wysokości. Korona ma niewiele konarów i nie zagęszcza się zanadto.

Gałęzie pokrywają liczne krótkopędy. Jabłoń Antonówka Zwykła kwitnie wczesną wiosną, wydając biało-różowe kwiaty. W okres owocowania wchodzi średnio wcześnie lub późno, plonuje obficie, ale tylko wtedy, gdy jest dobrze pielęgnowana.

Warto też mieć na uwadze, że Jabłoń Antonówka Zwykła plonuje naprzemiennie, a dojrzałość zbiorcza owoców przypada na wrzesień.

Owoc

Jabłoń Antonówka Zwykła daje duże lub średniej wielkości owoce. Kształt mają spłaszczony, nierówne boki, często wydłużone lub bardziej okrągłe. Skórka owoców jest twarda, jasnozielona. Gdy owoce dojrzewają, robi się zielonożółta i czasami jest obmyta rumieńcem.

Miąższ jest jasny, gruboziarnisty, kwaskowaty, kruchy, luźny i bardzo aromatyczny. Dojrzały owoce jest też bardzo aromatyczny i zapach ma zbliżony do landrynkowego. Owoce tej odmiany można traktować jako deserowe i dodawać je do różnego typu deserów, potraw, czy ciast.

Na pewno ze względu na lekko kwaśny smak warto je wykorzystać do szarlotki. Poza tym w przetwórstwie także owoce Antonówki Zwykłej się sprawdzają, na przykład przy wyrobie dżemów, soków, musów, kompotów i marmolad.

Owoce można też suszyć, by zachować smaki lata na później.

Uprawa

Jabłoń Antonówka Zwykła dobrze czuje się na słonecznym stanowisku, gdzie ziemia jest umiarkowanie wilgotna, lekko kwaśna o pH 6,2-6,7. Jeśli gleba będzie zbyt kwaśna, to należy ją zwapnować, a jeśli zbyt zasadowa, to zakwasić.

Poza tym, należy unikać terenów, gdzie gleba jest słaba i nieurodzajna, a także sucha i piaszczysta, ponieważ na tych owoce będą drobniejsze. Jabłoń Antonówka Zwykła jest wysoce mrozoodporna, więc można ją uprawiać w każdym zakątku Polski.

Odmiana jest jednak wrażliwa na suszę, więc w suche lata lepiej ją podlewać. Trzeba też uważać na zarazę ogniową i brunatną zgniliznę, lecz na choroby grzybowe jest już odporna. W uprawie kluczowe znaczenie ma też regularne przycinanie drzewa, a pierwszy zabieg wykonuje się wiosną, nawet bezpośrednio po posadzeniu.

Jeśli drzewko zostało umieszczone w gruncie na jesieni, to z cięciem czekamy do najbliższej wiosny. Sam zabieg powinien opierać się na skróceniu pędów bocznych o 1/3 ich długości i przewodnika 40 cm nad ostatnią gałęzią.

Jeśli sadzonka nie jest rozgałęziona, to skracamy przewodnik na wysokości 70-90 cm. W kolejnych latach będziemy musieli formować i prześwietlać koronę.

Zapylacze

Jabłoń Antonówka Zwykła jest obcopylna, więc do dobrego owocowania wymaga obecności innych odmian kwitnących w tym samym czasie. W roli zapylacza sprawdzi się Jabłoń Lobo, Titówka, Pepina Szafranowa, Oliwka Żółta, Cortland, Gloster, czy Grafsztynek.